Dankbaar

In mijn vorige gemeente Barendrecht kwam ik weleens op bezoek bij een lieve, oude man die vol zat met spreuken. “Ach dominee,” zei hij vaak, “we komen altijd dankbaarheid tekort.” Uit zijn mond klonk dat niet klef en opdringerig, maar heel oprecht en wijs. Mede van deze man heb ik geleerd: blijf altijd oog hebben voor de dingen waar je blij van wordt, ook in een tijd van tegenslag, ziekte of crisis.

En dus kijk ik met een gevoel van grote dankbaarheid op de afgelopen Stille Week terug. Meer dan ooit besefte ik mijn bevoorrechte positie, dat ik voor de vieringen gebruik mag maken van steengoede organisten en prachtige zangstemmen. Luister via internet nog eens na hoe Henk Veldman op Paasmorgen de toon zet met het “Christ lag in Todesbanden”. In krap anderhalve minuut hoor je daar het complete Paasevangelie. Dat ik als predikant zo’n stuk van Bach “zomaar” op kan geven, – dat is een luxe die maar weinig collega’s zich kunnen permitteren. Aan de zangers heb ik weleens bezorgd gevraagd of het niet te veel werd allemaal. Maar nee: ze vinden het prachtig om te doen! Het geeft, en niet alleen in mijn ogen, een enorme méérwaarde aan onze online-vieringen.

Heel bijzonder was ook de “kaarsjes-actie” op Stille Zaterdag. Vele gemeenteleden hebben hier vrolijk, verheugd of diep ontroerd op gereageerd. Het was alsof iedereen behoefte had aan zo’n lichtpuntje in donkere dagen. De organisatie van deze actie was gigantisch, maar die ging gelukkig buiten mij om. Vele mensen waren ook geraakt door “Standby & Standup”, de actie die door omroep EVA werd uitgezonden. Mooie interviews en gesprekken, en veel hoopvolle muziek; allemaal voor het goede doel. Geweldig dat onze TOZ-jongeren hieraan meededen, en zo aan de luisteraars wat aandacht, hoop en troost konden bieden.

Het is voor alle kerken in deze vervreemdende tijd lastig om vorm te geven aan gemeenschap en saamhorigheid. Maar terugkijkend op deze bijzondere week kan ik alleen maar zeggen: “Dank, lieve mensen, dank, dank, dank!”