Bloemschikking Advent / Kerst 2019
De vier Adventszondagen hebben vaste namen, die steeds ontleend zijn aan de eerste woorden van het traditionele introïtusgezang voor de betreffende zondag. De eerste Adventszondag heet ‘Levavi’, de tweede ‘Populus Sion’, de derde ‘Gaudete’ en de vierde ‘Rorate’ of ‘Rorate coeli’.
Met de eerste zondag van Advent begint ook het nieuwe kerkelijk jaar 2019-2019. Het komende jaar is een Mattheüs-jaar, d.w.z. de evangelielezingen komen uit het Mattheüsevangelie, maar voor de bloemschikkingen is uitgegaan van de alternatieve lezingen uit de profeten voor de vier Adventszondagen, alle uit Micha. Micha (de naam betekent: wie is als God?) was in zijn tijd een criticus van het systeem. Hij becommentarieerde de maatschappij op sociale en religieuze thema’s. In zijn kritieken gaf hij zijn mening over hoe het zou kunnen of zelfs moeten zijn. De Adventslezingen uit Micha gaan over zo’n mogelijk voorstelbare hoopvolle toekomst, en daarmee passen ze bij de periode van verwachting waarin we toeleven naar kerst, Jezus’ geboorte.
Het vaste element in de bloemschikking is een ‘piramide’ bestaande uit drie takken. Die drie ‘ribben’ kunnen gezien worden als verwijzingen naar de driehoek ik-jij-God, of naar Vader, Zoon en Heilige Geest, of naar het fysieke, het sociale en het spirituele. In ieder geval zou je kunnen zeggen dat ze staan voor de ‘gehele werkelijkheid’, alles omvattend. Daaromheen komen in de loop van de Advent vier kransen; elke zondag komt er één bij en elke krans doet iets met de Micha-lezing van die zondag.
Wanneer de piramide ‘de hele werkelijkheid’ is, dan zijn de kransen vier manieren om die werkelijkheid te duiden, te zien, te vatten. Inspirerende ‘lenzen’ waardoor we een toekomst kunnen zien. Stel je de toekomst eens voor, aldus Micha, als een veilige omheining voor de hele kudde (Eerste Advent), als een tijd waarin wapens onklaar zijn gemaakt (Tweede Advent), als een tijd waarin alles liefde is (Derde Advent), een tijd waarin de Eeuwige zich trouw betoont (Vierde Advent).
De liturgische kleur in de Advent is paars: de kleur van inkeer, boete en bezinning. Op de derde Adventszondag, zondag Gaudete, komt er al iets van het wit van Kerst door het paars van de Advent heen en is de kleur voor één zondag roze. Op eerste Kerstdag wordt de kleur wit, en dat blijft zo tot Driekoningen. Hiermee houdt de bloemengroep rekening in de keuze van de bloemen voor het ‘weggeefboeket’, maar eventueel ook in de bloemen die in de kransen gebruikt worden.
Klik op de foto om de betreffende afbeelding te vergroten.
Eerste zondag – Levavi
De eerste zondag van Advent we horen Micha zeggen, in Micha 2: 12, dat de Eeuwige de mensen zal samenbrengen als een kudde schapen in de wei. Dat zien we in de krans: een omheining, met hier een daar een plukje wol. Wees niet bang voor wat komt, bedoelt Micha. Stel je de toekomst voor als een veilige plek voor iedereen!
Tweede zondag – Populus Sion
De tweede zondag van Advent, we horen Micha vertellen over zijn visioen van een rechtvaardig georganiseerde samenleving, waar nooit meer iets door een oorlog hoeft te worden uitgevochten. Wapentuig kan daarom worden omgesmeed tot landbouwwerktuigen. De krans van deze zondag is daarom van eucalyptusblad. Eucalyptusolie is reinigend en helend. De bladen met de opgerolde, scherpe punten verwijzen naar de wapens die onklaar zijn gemaakt. Een wereld van vrede en recht.
Derde zondag – Gaudete
De derde zondag van Advent, Micha legt uit hoe we de weg van God, de weg van de liefde kunnen gaan: die bestaat uit recht doen en trouw betrachten. De krans van deze zondag is gemaakt van takken van de thuja, de levensboom (de conifeer waar veel van onze heggen uit bestaan), en daarbovenop een pindasnoer, zoals we dat aan de vogels in de tuin geven. Hoe brengen we leven? Dat kan, zegt Micha, wanneer iedereen ruimhartig deelt van wat hij of zij ontvangt. Dan is alles liefde.
Vierde zondag – Rorate Coeli
De vierde en laatste zondag van Advent, de Eeuwige wordt in de lezing uit Micha genoemd als een God die trouw is. Daarom is de vierde krans van klimop gemaakt. Klimop groeit overal, is altijd groen, en hecht zich sterk, en is van oudsher symbool van voortdurende trouw. Wie de weg naar het leven gaat, vindt God aan haar of zijn zij.
